Crocs

Nou daar ga ik dan. De aftrap van m’n lijstje met steekwoorden. Ik bekeek het nog eens goed. En ja ik geef toe. Stinktenen viel best wel op in dit lijstje. Het lijstje leek toch best positief. Dus waarom kwamen die stinktenen bij mij in beeld in m’n kop? Al zolang ik me kan herinneren heb ik iets tegen tenen. Tenen van een baby tot kindertjes met max maat 35 dat gaat nog best prima. En zelfs ik vrat de babytenen van m’n kinderen graag op. Helemaal geen gegruwel. Maar stinktenen…..de horror. Als zuster zijnde zou je denken, er zijn andere dingen en lichaamsdelen die zijn toch veel erger? Die 10 tenen die dagelijks gewassen moeten worden dat kan toch niet zo erg zijn? Jawel dus. Ik vind dit het ergste om te doen. Ik was liever iemand die van top tot teen zich heeft ingesmeerd met poep. Lees het maar goed, tot teen! Dan dat ik kalkende nagels en stinktenen was. Vooral die van de reclame waarin schimpie onder je nagel koekeloert vind ik dus vreselijk. Ik doe het uiteraard wel, verstand op nul en gaan met die stinktenen. Waar komt deze fobie vandaan? Heb ik een ernstig stinktenentrauma in m’n jeugd meegemaakt? Ik denk terug aan m’n jeugd en de bijbehorende bekende voeten maar kan niet tot de conclusie komen dat het door een situatie komt waardoor ik deze opmerkelijke fobie heb kado gekregen.
Gisteren na een drukke veel te warme avonddienst had ik bijna moeite met m’n eigen tenen. Ik dreef mijn Crocs uit. Na jaren fel tegen Crocs te zijn ben ik sinds kort toch overstag gegaan. Ik kocht Crocs. Zou het dan karma zijn? Gestraft worden met natte stinktenen en daardoor nog meer gaan gruwelen van die 10 stinktenen? Ik zal het nooit weten vrees ik. Morgen zal ik mezelf weer in mijn Crocs laten glijden. Morgen is het iets minder warm dus minder kans op natte zwetende stinktenen. Hopelijk ook wat minder zweet bij mijn bewoners van de afdeling. Gelukkig heb ik niet het beroep dat ik de hele dag kipfilet moet snijden. Dat vind ik denk nog erger dan stinktenen wassen.